अलविदा

"hey.... तू...?" मागून आवाज आला. चेहरा नक्की म्हणजे नक्की ओळखीचा होता... मी हिच्याशी बोललोय हेही आठवत होतं... पण लिंक लागत नव्हती.
"Looks like... Same me..." हे म्हणता म्हणता हातातल्या केकची आणि माझी लिंक तुटली.
"What are the odds?" ती म्हणाली. मला थोडं आठवलं. तब्बल दोन वर्षाआधी भेट झालेली आमची.
"Yup... What... Are... The... Odds?" मी केक उचलायचा निष्फळ प्रयत्न करून उभा राहिलेलो. "पण बघ न आजूबाजूला. केवढे लोक आहेत. याचे तरी कुठं ऑड्स होते?" असं म्हणत सवयीप्रमाणे खिशातून मास्क काढला. पण मग घालायचा की नाही यामुळं जरा ऑकवर्ड होत परत ठेवला.
"कोरोनाचं वेगळं आहे बाबा. त्याला आपलंसं करणारच होतो की आपण. मग ये तो होनाही था." तिच्याकडे मास्क वगैरे नव्हता. किंवा माझ्यासारखा बाहेर तरी काढलेला नव्हता.
"So much inclusivity... नाही का...? हेच ते अतिथी देवो भव... हीच ती संस्कृती... 🙂" आता जवळपास मागे काय बोललो होतो ते अजून जरा आठवलं. तशीही केव्हढी धावती भेट होती ती. म्हणजे ती धावत होती, आणि मी धावायचं की नाही या विचारात होतो.
"कोरोनाला धर्म नाही न कुठला. मग सोपं जात असावं आपलंसं करायला. 😉" असं म्हणून तिनं डोळा मिचकावला आणि खुर्ची ओढून घेतली.
"अर्र... लै च लोडेड केलंस की हे सुरुवातीलाच? इतक्या दिवसांनी भेट झालीय. थोडं वॉर्म अप करूया? मग धार्मिक, वैश्विक, जागतिक आणि कॉस्मिक बोलू. काय?", मी विषयातून काढता पाय घेत घेत खाली पायात पडलेल्या केककडे शेवटचं पाहिलं.
"सॉरी. माझा धार्मिक, वैश्विक किंवा जागतिक अशा कशावरच बोलायचा विचार नाही आहे. आणि कॉस्मिक कशाशी खातात तेही माहिती नाही. आणि होय रे... आपण परत भेटायचा स्कोप नव्हता हाच तर आपल्यातला चार्म होता की नई. आता मग...", ती.
"बघ आता भेटलो तर आहोत. म्हणालीस तर पलिकडच्या टेबलावर जाऊन बसतो. जाऊ का?" मी.
"Of course you can. But do you want to?" ती.
"अजिबात नाही. परत न भेटण्याच्या बोलीवर भेटत असू तर डीप डार्क सिक्रेट, कीलेका रहस्य, नाहीतर खजानेका पता, काहीतरी सांगशील न? ते का सोडू?"
"आत्ता मी आल्या आल्या केक कसा सोडलास, तसं दे सोडून. स्वाहा"
"सोडला काय... पडला तो हातातून. आता त्या केकसाठी तरी, I should stay for some more time. नई का?"
"माझा अजिबात आग्रह नाही आहे पण I can imagine. I have that effect on people."
"There you go. हा वॉर्म अप हवा होता. आता बोल. काय फ्रेश? तू इथेच कुठे राहतेस? आपण इथेच भेटलेलो का मागे?" मी.
"नाही आठवत. पण तू रोड ट्रीप करणार होतास. केलीस का?" ती.
"केली न. And I'm so glad I did when I did it. त्या नंतर कोरोना आणि मग आता युद्ध. त्यामुळे, रोड ट्रीप... आणि रशिया .. हे दोनही आता डेंजरस आहेत!" मी.
"म्हणजे रशिया डेंजरस आहे असं म्हणणाऱ्यांपैकी आहेस तर तू.", ती.
"युक्रेनच्या लोकांबद्दल वाईट वाटणाऱ्या पैकी आहे. हा पर्याय आहे का तुमच्याकडे?" मी
"नाही. हा पर्याय नाही. आम्हाला कोंबड्या झुंजवायचेत. त्यात तिसरी बाजू नसते!" ती.
"तुमच्या कोंबड्या छपरी आहेत मग. बाकी तुझा हा अवतार मागच्या भेटीपेक्षा केवढा वेगळा आहे!" हलकं फुलकं असा पर्यायच नव्हता आज मॅडम कडे.
"माझा अवतार समजायला, भेटलाच केवढास्सा वेळ होतास मागच्या वेळी?" ती.
"तरीही तेव्हाही तुझीच कॅसेट सुरू होती." मी.
"Maybe you're a good listener" ती.
"Or I'm bad at expressing" मी.
"I was trying to be nice. पण ठीके. We will go with what you say. You're bad at expressing." ती.
"आत्तपण फार वेळ नाहीचे. तू आली नसतीस तर निघणारच होतो." मी.
"I like that." ती.
"Like what?" मी.
"छोट्या भेटी. लोड नाही येत मग." ती.
"हे ही आहे का? लोड पण येतो का तुला?" मी.
"I don't think I can entertain anyone longer. त्यामुळं झटपट भेटायचं, निघायचं. सगळेच खुश. Just one coffee stand."
"कोणाला एन्टरटेन करणं ही तुझी जबाबदारी थोडीच आहे? Look what I did to the cake. सगळे आपापलं एन्टरटेन करून घेत असतात."
"मे बी. पण ऑकवर्ड होतं मला जास्ती वेळ बसलं की"
"मागे जेव्हा भेटलेलो तेव्हा पण असाच लोड घेतलेलास का?"
"क्या पता?"
"Maybe I have that effect on people."
"Yeah.. right. Why not? आधी केक सांभाळा."
"सॉरी शक्तिमान. आता थोडाच वेळ आहे. तू सांग डीप डार्क सिक्रेट. परत तर आपण भेटणार नाहीच आहोत. तर मग कर सुरू."
"Yeah. Right. तर मग ये सूनो. सध्या हे आहे डोक्यात. आत्ता या इथून बाहेर पडलं की मला कोणीतरी भेटायला हवं. आणि मग I offer a tour of this city!" यावर, 'म्हणजे airbnb का रे भाऊ?' असं विचारायचं मनात आलं क्षणभर.
"What's deep dark in that?" मी
"Except that I don't want to do that."
आता लंबा ये लंबा खिंचने वाला है असं वाटून मी तिच्यासाठी पण काहीतरी ऑर्डर करूया का असं हातानं सुचवायचा प्रयत्न केला. पण तिनंही नको अशी खूण केली आणि बोलणं पुढं सुरू ठेवलं.
"हा... म्हणजे मला वाटतं की बोरींग पण होऊ शकेल न."
"मे बी. तू काय काय दाखवणार त्यावर अवलंबून न"
"हा आत्ता आपण बसलोय हा कॅफे दाखवेन."
"हा छान आहे की."
"Most of the times... Yes."
"आणि काय दाखवशील?"
"ॲक्च्युअली मी जिथे जिथे बसून काम केलं ते सगळेच कॅफे दाखवेन."
"काम करून पण दाखव. How about that?"
"Not bad n?"
"मी मजेत म्हणालो ग... पण ठीके..."
"सिरीयसली. गेले दोन वर्ष आता आपापलं एकेकटं तर काम केलं. पण न मला कायम हवं होतं कोणीतरी मला हळूच बघत असायला. मे बी दोन कॅफे दाखवून, तिसऱ्या मध्ये बसवून ठेवेन. आणि थोडं काम पण उरकून घेईन."
"बरोबर आहे. सुट्टी पण नको पडायला. आणि तू जशी आहेस तशी दिसशील. गीता... जशी आहे तशी. नाव काये by the way तुझं? गीता च नाही न?"
"नाही. गीता नाही."
"मग पपीता."
"चालेल. पपीता."
"मग आगे बोलो पपीता."
"तर मग मला आवडलेल्या खूप जागा आहेत या शहरातल्या. मला आठवत पण नाहीत खूपदा. पण काही ठिकाणी गेलं न की आठवतं मी मागे इथे येऊन छान वाटलेल."
"याला absent minded म्हणतात. किंवा माझी आज्जी याला धांदरट पण म्हणायची"
"असेल. पण होतं की असं. आपण लोकांच्यात इतकं हरवून जातो की कधी कधी जागा विसरून जातात. मग लोक ओसरले की जागा आठवतात."
"Actualy माझ्याही खास जागा आहेत. पण माझ्या मोस्टली नदी काठच्या आहेत."
"मलाही आवडतात. नदीकाठी बेंचेस असतात न. I connect with them. मी तिथे घेऊन जाईन. नदीचा आवाज ऐकवेन."
"ज्जे बात. मला ट्रेन मधून बाहेर पडताना लोकांच्या पावलांचा खडाक खडाक आवाज होतो न, तो आवडतो. मी तर एकदा रेकॉर्ड करून ठेवायचा प्रयत्न पण केलेला."
"मलाही ट्रेन आवडतात. म्हणजे हे जे ट्रेन दररोजच्या दिवसातला अविभाज्य भाग आहे न... ते आवडतं. It's like part of me. मी ट्रेन ने घेऊन जाईन. ट्रेन स्टेशन मधले शॉर्ट कट सांगेन. मग कधी बोटीने घेऊन जाईन. मग सायकलने घेऊन जाईन. स्कूटरने घेऊन जाईन."
"होय की.. पण कुठे घेऊन जाईन? की असच पब्लिक transport ची सहल?"
"कुठे असं नाही. पण जाईन असच घेऊन. मला जे जे जस जस फिल झालं न..."
"ते फिल करवणार?"
"नाही. मला जे जे जस जस फिल झालं न... ते मला परत फिल करायचय... पण जस्ट दॅट कोणीतरी सोबत असताना."
"ओह... हाऊ डीप!"
"डीप काही नाही .. कदाचित थोडं स्वार्थी आहे."
"तू तरी कुठं हे सगळं लोक कल्याणकारक करायच्या हेतून करत होतीस?"
"नाही. पण तरीही."
"पण... What's deep dark in that?"
"पण मे बी मला हे नाही पण करायचंय."
"That's twisted. Why not?"
"Maybe I like more to live with this thought that I'd do it with someone someday. And it'll be amazing. And if I do it then I won't have that amazing thought anymore. And if it doesn't turn out to be as good then even worse."
"You have me right here."
"And?" तू असल्याचं लोणचं घालू? असं म्हणायचं असावं तिला...
"नाही सोड. अँड काही नाही." मी
"I know what you meant." Of course she didn't.
"No. I didn't mean that at all." कारण साहजिकच I thought I knew what she thought what I thought.
"Mean what?" असं म्हणून तिनं इथेच कर हा सूर्य आणि हा जयद्रथ असं सांगितलं. पण नेकी कर दरिया में डाल असं झाल्याच्या आविर्भावात मी ही फुरफुररलो.
"मी जे केलं त्याला being kind म्हणतात. पण तू being human च्या ऐवजी being jerk च्या मार्गावर आहेस म्हणून सोड म्हणालो."
"यू आर वेलकम." परत भेटायचं नाहीचे असा प्रीमाईस असला तर आगाऊ सौजन्याचा आग्रह कधीच गाळून पडतो. नै?
"तुझ्या मनात आहे कोणीतरी... ज्याला तुला गाव भटकायला घेऊन जायचं आहे."
"Not only THIS city. All the cities I've ever been to."
"Okay.. that's like super long plan."
"घडला तर सुपर लाँग न... नाहीच घडला तर हा इथे डोक्यात इत्तुसा तर आहे"
"So.. you've someone in your mind."
"आहे पण आणि नाही पण"
"म्हणजे जिसको सोच के प्लान बनाया वो अब इस दुनिया में नही है असं आहे का?"
"नाही.. मगर वो अब वो नही... मैं भी अब मैं नहीं. असं आहे."
"रवीना तुम रवीना नही... करिश्मा तुम करिश्मा नही. असं आहे तर..."
"आज के लिये, ये इतना ही मेरे अंजान दोस्त. दुवा में याद रखना" असं म्हणून ती निघण्यासाठी सरसावली. काहीतरी आठवलं तिला कदाचित. मलाही उशीर झालाच होता.
"Wait... And THIS was your deep n dark?
"That's MINE... That's it. डीप डार्क काय लावलायस मागास पासून?"
"ये लो करलो बात! त्या धारातीर्थी पडलेल्या केक साठी तरी थोडं स्पायसी काहीतरी हवं होतं न."
"I told you, I'm not a kind person anyway. Being jerk म्हणालास की मगाशी"
"परत कधी भेटणार?"
"Only if I could tell the future"
"By the way, is this your "keeping the loyalty cards" phase or "throwing away the cards" phase?
"So you do remember what I said last time."
"You also remembered my trip. Didn't you?"
"इसी बात पर अलविदा..."
"अलविदा."